A- A A+

In Sociale Geschiedenis volgen we de Russen in hun maatschappij en cultuur vanaf 1700 door de eeuwen heen. Voor Rusland's nationale identiteit werden begin 18de eeuw al de omstandigheden geschapen. Peter de Grote brak toen radicaal met oude tradities en stelde het land door zijn hervormingen open voor Westerse invloeden. Daarmee gaf hij ook een aanzet tot de manier waarop Russen later over hun natie en cultuur zouden nadenken en er naar zouden gaan handelen. 

Midden 19de eeuw was een belangrijke periode voor de vorming van de Russische identiteit. Literatuur, schilderkunst en muziek bloeiden als nooit te voren en het werden juist deze contreien waar het begrip 'Russische ziel' ontstond. 'Slavofielen' en 'westerlingen' streden met de pen om de juiste culturele definitie van hun land. Door mechanisering en economische groei industrialiseerde het tsarenrijk snel en ook het verbanningsoord Siberië leverde de staat veel geld op. Miljoenen Russen werden voor het eerst naar Siberië verbannen of gingen er vrijwillig heen om er delfstoffen of land te ontginnen. Internationaal kwam het land stevig op de kaart te staan en het begrip 'Russische ziel' werd in West-Europa gemeengoed.

 

De economische groei bracht echter ook een groeiende arbeidersklasse in de steden en een verpauperende bevolking op het platteland met zich mee. De sociale en culturele tegenstellingen werden steeds groter. Een en ander zou uiteindelijk leiden tot de Russische Revolutie.

 

Over de 19de eeuw zijn de volgende colleges beschikbaar:

  1. De 'Russische ziel' in de klassieke Russische literatuur
  2. 'Slavofielen' en 'Westerlingen' strijden om de Russische nationale identiteit
  3. Rusland als 'typisch Russische ruimte'
  4. Siberië: wingewest èn bannelingenoord 
  5. De idealistische Narodniki-studenten en hun mislukte 'gang naar het volk' 

Wenst u aanvullende onderwerpen? Zie dan ook mijn blogs.