Over de zuidkust van de Finse Golf vlieg ik voldaan terug naar Amsterdam. Enkele dagen eerder nog lag ik daar zorgeloos aan een loom Russisch strand, Sestoretsk genaamd. In Sint Petersburg was het net zo snikheet als in Nederland en overal zochten mensen massaal het water op, het liefst met zandstrand, groene schaduwrijke bomen en hoog struikgewas. In groepjes slenterden ze eerst op hun gemak naar een plekje in het lage stilstaande kustwater. Om hun voeten te laten afkoelen praatten ze er vervolgens urenlang en onbekommerd, terwijl hun kinderen om hen heen spetterden en plonsden. Onder een boom in het duinachtige landschap eromheen zat, gewikkeld in een enorm badlaken en met op haar hoofd een grote slappe katoenen hoed, een vrouw van middelbare leeftijd geconcentreerd te schrijven, haar rug naar het water. Zwempak, broek en een blauw plastic tasje hingen gebroederlijk naast elkaar in de boom. Was het haar dagboek? De aanzet tot een boek? Op een publieke schommelstoel ging een stel van rond de vijftig heen en weer. Plotseling stonden ze op en begonnen in slowmotion te stijldansen op oude Russische muziek. Gewoon, midden tussen de badgasten.
Tegenwoordig is de Finse Golf er voornamelijk voor de gewone Rus. Hij bewondert er de pronkerige paleizen, maar gaat er vooral naar datsja of strand
De Finse Golf is het gedeelte van de Oostzee tussen de zuidkust van Finland en de noordkust van Estland. Maar een gedeelte is ook Russisch. In 1710, toen Rusland de Noordse Oorlog won, kwam praktisch de hele kust van de Finse Golf in Russische handen; uiteindelijk bleef alleen het oostelijk deel over. Hier staan de prachtigste paleizen uit de tijd van Peter de Grote, zoals het buitenverblijf Peterhof, maar ook Oranienbaum en Strelna. Tijdens het Poetinregime werd Strelna volledig gerestaureerd en fungeert sinds 2005 als zijn internationale ontvangstpaleis. Alleen in groepsverband kun je er in, onder het onverbiddelijke oog van een louter Russisch sprekende gids en talrijke bewakingscamera's. En niet te vergeten het statige kuuroord Sestroretsk, tot aan de Russische Revolutie het exclusieve zomerverblijf van de Russische adel. De enige beroemde kunstenaar die ik zelf associeer met de Russische Finse Golf is de niet-adellijke en wereldberoemde schilder Repin, naar wie het dorpje Repina vlakbij is genoemd.
Het nog steeds sfeervolle, goed onderhouden en opmerkelijk schone strandoord Sestoretsk blijkt nu vrij toegankelijk voor iedereen. Dezer dagen is de Finse Golf er voornamelijk voor de gewone Rus. HIj bewondert er de pronkerige paleizen, maar gaat er vooral naar datsja en strand. Nergens een bewaker, camera of ander soort toezichthouder te bekennen. En ik vraag me af: Zou het ook zo gemoedelijk en toegankelijk zijn geworden zonder de Russische Revolutie? Net als mijn Russische vriendin Sonia strek ik me nog een keer tevreden uit in het duinzand. Wat een rust!