Moeder Raya Kondrasin komt binnen en nodigt ons uit voor de thee. Te midden van de aardappelplanten en een zee van bloemen heeft ze een traditionele Tadzjiekse theetafel ingericht. Ondanks zijn iele pootjes staat de gele kolos stevig. De bodem is bedekt met kleurrijke tapijten en kussens. Als eerste kruipt Raya erop, gevolgd door haar dochters Natasja en Valentina en kleinzoon Sasja. Geestdriftig ...

Mijn bewondering voor hen grenst aan jaloezie. Oleg en Pavel uit stedelijk Tomsk zijn beiden parttime jager in de taiga. Oleg is elektronisch ingenieur, werkte in de Sovjettijd in een machinefabriek en is de zoon van Jekaterina Michajlovna, mijn 'taigamoeder' uit een eerder blog. Pavel studeerde wiskunde en kwam te werken in de nucleaire opwerkingsfabriek van Seversk of Tomsk-7, een 'geheime stad’...

Vaak denk ik met weemoed terug aan het Siberische Irkoetsk. Eén ding weet ik zeker: met deze stad is iets bijzonders aan de hand. Waarom noemen ze haar eigenlijk ‘het Parijs van Siberië'? De annalen suggereren een verleden met 'zonde en vals haar'. En de mooie gebouwen zou de stad met haar 600.000 inwoners te danken hebben aan ontdekkingsreizigers en intellectuelen. Zelfs de boekdrukkunst zou...